2 maja obchodzimy Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej, święto dość krótkie jeśli chodzi o jego historię. Zostało uchwalone w lutym 2004 roku, a pomysłodawcą tego dnia był dziennikarz i wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego Andrzej Zaporowski. Ustanowienie Dniem Flagi właśnie 2 maja nie było przypadkowe, chodziło o to, aby pomiędzy Świętem Pracy (komunistycznym wprawdzie) a dniem bardzo ważnym w historii Polski, 3-cim maja ustanowić dzień, który byłby ciągłością refleksji o Polsce i jego narodzie. Można powiedzieć też, że obchodzenie Święta Flagi właśnie dziś, nabiera większego sensu jeśli sięgniemy po historię z II wojny światowej.
Właśnie 2 maja 1945 roku polscy żołnierze zatknęli flagę Polski na dwóch budynkach w Berlinie – na Kolumnie Zwycięstwa i Reichstagu na znak zdobycia miasta. To był jeden z powodów ustanowienia Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.
Jeśli chodzi o samą flagę Polski, jej dokładne barwy określa ustawa, bowiem kolor biały na fladze nie jest klasycznym śnieżnobiałym odcieniem, natomiast czerwony oficjalnie wpisany jest jako barwa karmazynowa, czyli ciemnoczerwona. Na przestrzeni lat określenia te ewoluowały, trwały rozważania, jaki odcień czerwonego powinien barwić flagę Polski. Rozważano czy lepszy byłby cynober, klasyczna czerwień, karmin, ostatecznie padło właśnie na karmazyn.
Kolory flagi Polski są symbolicznym odwzorowaniem godła – kolor biały jest odzwierciedleniem orła, a czerwony – tła na którym się on znajduje. Ze względu na to, że orzeł jest ważniejszy od tła, biała część flagi znajduje się na górze, a karmazynowa na dole. Niezależnie od tego czy znacie się dobrze na kolorach czy trochę mniej, pamiętajcie, że wywieszanie flagi Polski z różnych okazji jest nie tylko ukłonem w stronę naszej historii, ale także w stronę samej flagi oraz ojczyzny.
Autor tekstu
Agata Spławska
