Jak już wcześniej wspominaliśmy na naszym fanpejdżu, i jak być może wiecie z innych źródeł, rok 2023 będzie rokiem Jadwigi Zamoyskiej. Dzięki temu będziemy mogli wszyscy dowiedzieć się nieco więcej o tej postaci, która zasłużyła się narodowi polskiemu, w czasach gdy żyła, czyli w XIX i XX w.
Jadwiga, z domu Działyńska urodziła się 4 lipca 1831 r. w Warszawie, jako córka Tytusa Działyńskiego i Gryzeldy z Zamoyskich. Od 7 roku życia wraz z rodziną zamieszkiwała w podpoznańskim Kórniku, kształcąc się w domu, pod okiem guwernantek. W wieku 24 lat wyszła za swojego wuja, Władysława Zamoyskiego, konserwatywnego polityka i generała. Jeździła w nim w podróże służbowe, m. in. do Wielkej Brytanii czy Turcji, by wraz z nim osiąść w Paryżu. Pozostała tam także po śmierci męża w 1868 r.
Wtedy to zainteresowała się ideami głoszonymi przez zakon oratorian, w skutek czego postanowiła sama założyć szkołę zgodna z tymi właśnie ideami. Po śmierci brata Jana Działyśnkiego, przejęła dobra rodzinne w Kórniku wraz z synem Władysławem i tam w 1881 r. założyła swoją szkołę dla kobiet.
“Szkoła domowej pracy kobiet” była instytucją, w której kobiety uczyły się nie tylko domowych czynności takich jak: szycie, haft, czy gotowanie. Mogły tam również nabyć wiedzę z zakresu literatury, geografii i historii Polski. Uczyły się także rysunku i śpiewu, miały też zajęcia z wychowania religijnego.
Szkoła ta cieszyła się dużym zainteresowaniem społeczeństwa oraz poparciem Kościoła, niestety podczas zaborów jej założycielka została objęta ustawami bismarckimi i wydalona z Prus jako obywatelka Francji. Szkołę przeniosła do Lubowli, potem do Kalwarii Zebrzydowskiej, a jeszcze później do Kuźnic pod Zakopanem (mieścinę kupił jej syn).
Jadwiga Zamoyska nie tylko organizowała zajęcia edukacyjne dla kobiet, sama również parała się publicystyką. Pisała głównie dzieła o tematyce religino-wychowawczej, zredagowała także pamiętniki swojego męża.
Jadwiga i Władysław Zamoyscy mieli czwórkę dzieci: synów Władysława i Witolda, oraz córki: Marię (która zmarła mając rok) oraz drugą Marię. Ostatnie lata swojego życia spędziła z synem w Kórniku, gdzie zmarła 4 listopada 1923 r. i tam została również pochowana.
W trakcie 20-lecia międzywojennego rozpoczęły się działania mające na celu beatyfikację Jadwigi Zamoyskiej, zaczęto za zgodą kurii poznańskiej rozprowadzać obrazki z podobizną Jadwigi i modlitwą z jej wstawiennictwem. Oficjalne rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego rozpoczęło się 27 listpoada 2012 r.
autorka: Agata Spławska
